Onde ΔQ é a calor absorbida polo exemplar, j; M é a masa do exemplar, kg; Δt é a diferenza de temperatura antes e despois de que o exemplar absorbe a calor, K.
Norma de proba: GB/T 3140-2005 Método de proba para a capacidade de calor específica media dos plásticos reforzados con fibra
4. Temperatura de transición de vidro
Os polímeros amorfos ou semi-cristalinos, desde o estado de fluxo viscoso ou o estado elástico alto ata o estado de vidro da transición chámase transición de vidro. A transición de vidro prodúcese dentro dun rango de temperatura estreita, a temperatura no seu punto medio aproximado chámase temperatura de transición de vidro (temperatura de transición de vidro).
Temperatura de transición de vidro, método de medidor de expansión de uso común ou método de curva de deformación; Tamén se pode usar para a análise térmica diferencial, como a determinación de TDA, DSC, TMA.
Proba estándar GB/T 11998-89 Método de determinación de transición de vidro de plástico Método de análise de instrumentación térmica.
5. Propiedades mecánicas a baixa temperatura
As propiedades mecánicas a baixa temperatura (propiedades mecánicas a baixa temperatura) representan o comportamento mecánico dos materiais a baixa temperatura. Os métodos de proba de uso común son o dobramento, estampación e elongación de baixa temperatura e outros métodos.
Temperatura quebradiza (temperatura quebradiza): medida do comportamento mecánico de baixa temperatura dos polímeros. Con certa enerxía a maior parte do exemplar de impacto do martelo, cando a probabilidade de crack do exemplar do 50% da temperatura chámase temperatura quebradiza (℃).
Norma de proba: GB/T5470-2008 Método de proba de temperatura de Embrittlement de impacto plástico.
6. Resistencia á calor de Marten
A non seria de Marten (Lesten de Marten) refírese ao forno de calefacción, de xeito que o exemplar está sometido a un certo estrés de flexión e a un certo ritmo de temperatura, o exemplar quéntase no extremo libre do extremo libre da cantidade de desviación de a temperatura (℃).
Norma de proba: GB/T 1035-1970 Método de proba de resistencia á calor de plástico (Martin)
7. Punto de suavización de Vicat
Baixo a condición de calefacción de velocidade igual, un dedo plano cunha carga especificada e unha área transversal de L MM2 colócase verticalmente no exemplar. Cando o dedo plano piercing o exemplar l mm de profundidade da temperatura, é dicir, os exemplares materiais medidos pola temperatura de suavización de Vickers (℃).
Norma de proba: GB/T 1633-2000 Determinación da temperatura de suavización de Vicat (VST) dos termoplásticos
8. Temperatura de descomposición térmica
A temperatura de descomposición térmica (temperatura de descomposición térmica) refírese á temperatura (℃) na que as macromoléculas do material están rachadas baixo a condición de calor. Pódese determinar mediante método de perda de calor, método de presión diferencial ou método de detección de gases de descomposición (TA).
9. Resistencia á chama
A resistencia á chama refírese á capacidade dun material para resistir a combustión cando está en contacto cunha chama ou para evitar a combustión continuada cando se elimina dunha chama.
Estándar de proba:
GB/T2406-1993 Método de proba para o rendemento da combustión do método do índice de osíxeno dos plásticos
GB/T 2407-1980 Método de proba para o rendemento da combustión do método de barra ardente de plásticos
GB/T 2408-1996 Método de proba para o rendemento da combustión de plásticos: método horizontal e método de flamación
GB/T 4610-1984 Medición da temperatura de ignición do método de proba de rendemento de combustión de plástico
GB/T 8323-1987 Método de proba para queimar o rendemento do método de densidade de fume de plásticos
GB/T 9638-1988 MEDICIÓN DO MÉTODO DE Combustión de Plásticos Método
